Sabtu, 28 Januari 2017

PUISI


KANGEN

Sumribit angin wengi

Numekakno rasa kangenku,

Marang sliramu 

Sliramu kang tansah ora bisa,

Nginger ing pikiranku

 

Meski sliramu tansah wus ora kaya bien

Sing tak kanthi-kanthi

Ananging,

Aku durung bisa lali tekan wanci iki

Analika bebarengan marang sliramu

 

Amandhangono ing dhuwur kae

Lintang-lintang ing tawang

Mancarke sinare gilar-gilar

 

Kaya atiku wanci iki

Kang tansah nduwe

Rasa Kangen marang sliramu

 

Wus tau aku sumedya

Nglalekake sliramu

Ing pikiranku

Ananging, 

Rasa kangenku kang tansah ora iso ilang


Rasa kangen iki

Kang bakal ngebaki

Impen ing petenging wengi

 

By: Laili Fitri Astutik